بررسی پتانسیل فرسایش بادی با روش تحلیل سلسله مراتبی و شاخص بارندگی در اقلیم خشک
پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (2.8 MB)
نویسندگان
1کیلومتر10 جاده مخصوص کرج- پژوهشکده آبخیزداری
2عضو هیات علمی
چکیده
یررسی میزان فرسایش بادی تا کنون با روش های کمی و کیفی مختلفی انجام شده است. روش تحلیل سلسله مراتبی می تواند از دیدگاه کیفی به تعیین پهنه های دارای پتانسیل فرسایش بادی بپردازد. از مهمترین شاخص اقلیمی روش SPI بوده که می تواند در نهایت به شکل کیفی شدت خشکی را نشان دهد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تطابق پذیری مدل تحلیل سلسله مراتبی و هواشناسی در تعیین پهنه های فرسایش پذیر بادی است. منطقه مورد مطالعه در جنوب استان خوزستان با معضل گردوخاک بالا واقع است. نتایج روش تحلیل سلسله مراتبی تشان داد 857471 هکتار در طبقه بسیار زیاد و 152240 هکتار در طبقه زیاد و 17.2 در صد برابر 242629 هکتار در طبقه متوسط و 152730 هکتار در طبقه کم و بسیارکم فرسایش بادی واقع می باشند. شاخص خشکسالی SPI نیز در سطح استان خوزستان اعداد 2.13-1.41- را نشان می دهد. فرسایش بادی در جنوب استان بیشتر بوده وشاخص SPI نیز منفی گردیده است. در سطح حوضه، باز طبقه بندی انجام شده است. نتایج بیانگر این مطلب است که 168700 و 276877 هکتار با بیش از 32 درصد دارای شرایط مرطوب بوده و خشکسالی با شدت متوسط 22.45 درصد از حوضه برابر با 297870 هکتار می باشد. مناطق با شدت خیلی خشک و خشک به ترتیب 349180 و 234000 هکتار معادل 43.95 درصد است. استفاده از شاخص SPI می تواند به عنوان راهکاری برای ارزیابی فرسایش بادی در منطقه استفاده گردد.
کلیدواژه ها
 


ارسال نظر در مورد این مقاله