تحلیل سینوپتیک موج گرمای تیر ماه 1389 شهر تهران
پذیرفته شده برای پوستر XML اصل مقاله (5.02 MB)
نویسندگان
1دانشگاه تربیت مدرس دانشکده علوم انسانی گروه اقلیم شناسی
2دانشگاه خوارزمی
چکیده
امواج گرمایی از جمله مخاطرات مهم آب و هوایی دنیا خصوصاً ایران هستند و به‌نظر می‌رسد وقوع آن‌ها در سال‌های اخیر به‌واسطه تشدید گرمایش جهانی از فراوانی بیش‌تری نسبت به گذشته برخوردار شده است. هدف تحقیق حاضر، شناسایی امواج گرمایی تهران و تحلیل سینوپتیکی الگوهای جوی مرتبط با آن بوده است. برای استخراج امواج گرمایی، آستانه نسبی صدک نود و پنجم در نظر گرفته شد. با توجه به این آستانه، امواج گرما از سری مشاهدات بلند‌مدت حداکثر دمای روزانه 5 ایستگاه سینوپتیک تهران، طی بازه زمانی 1991 – 2010 استخراج و 72 موج گرم شناسایی شد. از بین این امواج گرم، طولانی‌ترین موج گرمایی رخ داده در تهران که در تاریخ 7 تا 21 تیر ماه1389با تداوم 15 روز بود جهت تحلیل سینوپتیکی انتخاب گردید. نقشه‌های مورد نیاز مرتبط با ترازهای مختلف جو (تراز 500، 700، 850 میلیبار، نقشه ضخامت، سطح دریا و بردار باد) از پایگاه اینترنتی نوآ که ارائه دهنده داده‌های دوباره تحلیل شده است دریافت گردید. نقشه‌ فشار سطح دریا نشان دهنده گسترش یک کم‌فشار حرارتی کم ضخامت در سطح سرزمین ایران بوده است. گستردگی این کم‌فشار به سمت شرق و شمال، همراه با انتقال جریان هوای گرم به سمت عرض‌های بالاتر بوده است. در تراز 850 هکتوپاسکال، گسترش کمفشار مرتبط با سامانه موسمی عامل اصلی افزایش دما بوده است. این جریان گرم با سامانه موسمی مرتبط بوده است
کلیدواژه ها
 


ارسال نظر در مورد این مقاله